korkmuyorum,ne kaybetmekten ne yara almaktan...
daha ne kadar kanayabilir ki şu yürek daha ne kadar can çekişebilir yitirilmişliğin koynunda daha ne kadar çaresizliğiyle pişmanlığıyla yakar kendini can...
zaman akıor yine işte,akması gerektiği gibi..
oyunlar kuralına uyduruluor...
sevgi adını değiştirior her bedende...
sabaha varınca bir 'hoşçakal' yetiyor bir 'merhaba' gibi...
geriye dönüp bakıorum da zaman alıp götürüken içimdeki beni çalarken tüm ümitlerimi nasıl da yıkmış beni ben yapan gerçeklerimi...inançlarımı nasılda köreltmiş..
dönüpte baktığım yerde deilim...
dönüp bıraktığım yerde deilsin...
ne ben ne sen ne de şu zamana kadar içimizde büyüttüğümüz..
önüme çıkanlar benden deil önüme çıkan her yüz sen deil...
neresindeyim yalan ömrümün bilmiorum...neresinde kaldın sen ya da ne kadarını çaldın da gittin benden?
ama inan dönüp bıraktığın yerde deil bu can,nasılda uzaklaşmış kendinden böylesine her bir adımında giderken sen..
nasılda yabancılaşmış kendine..
dönüpte baktığım yerde deilim artık sevgili..
bu aynadaki ben deilim
sen,dönüpte bıraktığım yerde deilsin,ne yazık..
ne yazık sevgili artık ne kadar yabancıyız birbirimize..
naçizane bana aittir.
Paz 14 Ekim - 20:35:34